Toch nog wel een beetje eng, zo dicht bij sinterklaas.
maandag 28 november 2011
vrijdag 25 november 2011
Pannenkoekenfeestje
Na een tijdje ziek gehangen te hebben op en rond de bank waren de piraten superblij dat er weer een TV in huize HollandseKlei kwam.
Je kunt maar het beste van alles een feestje maken dus we bakten ouderwetse boekweitpannenkoeken om te vieren dat er een nieuw apparaat was (en om wat spek te kweken op de botten van de piraten).
Voor de pannenkoeken gebruikten we ;300 gram tarwe bloem, 200 gram boekweit meel, 2 eieren, ongeveer 1 liter melk en een snufje zout. Naar wens geserveerd met een dikke laag stroop en natuurlijk aten we voor de TV.
Voor de pannenkoeken gebruikten we ;300 gram tarwe bloem, 200 gram boekweit meel, 2 eieren, ongeveer 1 liter melk en een snufje zout. Naar wens geserveerd met een dikke laag stroop en natuurlijk aten we voor de TV.
woensdag 23 november 2011
Eindelijk
Al zes dagen lang hing er een dikke witte natte deken om ons heen. Eindelijk piept vanochtend de zon door de mist .
Hoewel elk weerstype zijn charme heeft is een beetje licht wel weer fijn en heb ik opeens meer zin in mijn buitenklusjes. Kom maar op zonnetje!
maandag 21 november 2011
Over verf en zo
Kleine piraat is zo blij met zijn nieuwe kamertje! Ik ben natuurlijk blij als kleine piraat blij is, maar het geeft een extra goed gevoel dat we, op het hout na voor het muurtje, geen nieuwe materialen hebben gebruikt.
Voordat we begonnen voelde ik al een struikelblok komen, namelijk de verf. Sta je daar weer bij die enorme wand met kleurkaartjes van de bouwmarkt en wat een troep is die verf! Hij mag dan wel krasvast zijn, in alle kleuren te krijgen en jaren meegaan, maar welke fijne chemische stofjes zorgen voor deze eigenschappen en hoe wordt het geproduceerd?
Natuurlijk zijn er allerlei milieu/mens vriendelijke verven te koop, zie bijvoorbeeld hier , maar kunnen we het niet zelf vanaf de basis maken? Er ging een wereld voor mij open. Zelf verf maken met kwark en natuurlijke pigmenten. Hele handleidingen vond ik op het net (wel in het engels). WAUW, alsjeblieft allemaal lezen!
BIECHT
Nu volgt de werkelijke uitvoering; we gebruikten kalkverf dat nog over was van de benedenverdieping voor het hout en de meubeltjes. Ook stond er nog genoeg witte muurverf in de kast en gebruikten we een restje commerciele stinkende lak voor het raam en kozijn.
Nu ben ik nieuwschierig of iemand van jullie weleens (interieur)verf zelf heeft gemaakt en hoe het beviel. In huize HollandseKlei gaan eerst de restjes op en dan zullen we eens lekker gaan brouwen. Heb er nu al zin in.
Voordat we begonnen voelde ik al een struikelblok komen, namelijk de verf. Sta je daar weer bij die enorme wand met kleurkaartjes van de bouwmarkt en wat een troep is die verf! Hij mag dan wel krasvast zijn, in alle kleuren te krijgen en jaren meegaan, maar welke fijne chemische stofjes zorgen voor deze eigenschappen en hoe wordt het geproduceerd?
Natuurlijk zijn er allerlei milieu/mens vriendelijke verven te koop, zie bijvoorbeeld hier , maar kunnen we het niet zelf vanaf de basis maken? Er ging een wereld voor mij open. Zelf verf maken met kwark en natuurlijke pigmenten. Hele handleidingen vond ik op het net (wel in het engels). WAUW, alsjeblieft allemaal lezen!
Nu volgt de werkelijke uitvoering; we gebruikten kalkverf dat nog over was van de benedenverdieping voor het hout en de meubeltjes. Ook stond er nog genoeg witte muurverf in de kast en gebruikten we een restje commerciele stinkende lak voor het raam en kozijn.
Nu ben ik nieuwschierig of iemand van jullie weleens (interieur)verf zelf heeft gemaakt en hoe het beviel. In huize HollandseKlei gaan eerst de restjes op en dan zullen we eens lekker gaan brouwen. Heb er nu al zin in.
zondag 20 november 2011
Het weekend dat...
- grote piraat 8 jaar werd en er allemaal bezoek voor hem kwam.
- kleine piraat voor het eerst in zijn nieuwe kamertje ging slapen.
- de T.V. ermee stopte en er opeens heel veel gelezen, spelletjes gespeeld en naar het vuur gestaard werd, door iedereen.
- kleine piraat voor het eerst in zijn nieuwe kamertje ging slapen.
- de T.V. ermee stopte en er opeens heel veel gelezen, spelletjes gespeeld en naar het vuur gestaard werd, door iedereen.
Het was een heerlijk weekend!
woensdag 16 november 2011
Voorbereiding winter
Laat de winter maar komen! Geinspireerd door velen in blogland, maakte ik een tochtrol voor de voordeur.
Twee oude velours gordijnen werden een tochtgordijn en een tochtrol. De rol is gevuld met oude versleten Tshirts van de kinderen. Ziet er niet echt hip uit, maar de rol werkt als een tierelier.
dinsdag 15 november 2011
Eten van de straat
Op dit moment zijn een aantal buurman/vrouw boeren hard aan het werk om de laatste oogst van het land te halen. Drukte alom.
Misschien moet de voedelbank eens een rondje buitengebied gaan doen of lokale agrariers benaderen ipv grote multinationals aan te schrijven voor hun voedselpaketten. Rare wereld is het toch.
Het grappige is dat de karren die de oogst van het land halen veel te vol worden geladen en een gedeelte in de berm of op de weg belandt. Soms kiept er zelfs een kar. Eigenlijk kun je hier op dit moment dus van de straat eten.
Vorige week aten we wortelstampot met wortels gevonden bij de rotonde en vandaag wordt het nasi met witte kool uit de berm.
Soms staat er opeens een gekregen maaltje voor de deur, zoals deze spruiten die te klein zijn om te verkopen. Gek, want kleine spruiten zijn heerlijk om te roerbakken.
maandag 14 november 2011
Er even tussenuit
Mama heeft weinig energie door Sint Maarten, Sinterklaas in het land, verjaardag in aantocht van twee piraten, een kleine verbouwing op de bovenverdieping, 'snachts zieke kleine piraat en een man die naar Oslo is voor zijn werk.
De piraten barsten van de hieperpiep energie door al dat Sint Maarten snoep, Sinterklaas verwachtingen, de bijna verjaardagen, de nieuwe slaapkamers die bijna af zijn en weinig slaap door snot en hoest.
Het was dan ook niet echt gezellig zondagochtend. Mama zag het niet meer zitten. We moesten er echt even tussenuit. Op naar het bos!
De piraten lekker struinen en hutten bouwen. Mama zitten, op een plasticzakkie, en een stukje breien.
Beetje verkleumd, vies en weer vol goede moed keerden we weer naar huis. Vandaag hebben we gehaald, morgen zien we wel weer verder.
De piraten barsten van de hieperpiep energie door al dat Sint Maarten snoep, Sinterklaas verwachtingen, de bijna verjaardagen, de nieuwe slaapkamers die bijna af zijn en weinig slaap door snot en hoest.
Het was dan ook niet echt gezellig zondagochtend. Mama zag het niet meer zitten. We moesten er echt even tussenuit. Op naar het bos!
Beetje verkleumd, vies en weer vol goede moed keerden we weer naar huis. Vandaag hebben we gehaald, morgen zien we wel weer verder.
zondag 13 november 2011
Onverwachts nieuw project
Wat ben ik blij! Dit schuurtje van 5 bij 3 lag bij de overburen klaar om naar de vuilstort te gaan. Opeens bedachten ze dat het wel wat voor ons was (die rommel). Jammergenoeg is het dak al weggebracht. Gelukkig hebben we ergens in een hoekje van de tuin heel veel oudhollandse dakpannen liggen waar vast een leuk dakje van gemaakt kan worden.
Nu alleen nog EFFE opbouwen. Tja, zet maar op het lijstje. Haha, dat lijstje hebben we gewoon afgeschaft.Verbouwings-, opknap- en bouwdeadlines, daar doen we niet meer aan. Wat eerst moet gaat eerst en daarna volgt een nieuw project. Zo rommelen we als famillie wat af en wordt er stukje bij beetje gewerkt aan een erf, huis en leven dat bij ons past. Samen, met plezier en altijd weer met zin in een volgend nieuw project.
zaterdag 12 november 2011
vrijdag 11 november 2011
Het knopje om
Al een poosje volg ik Valhalla met haar dagelijkse avonturen en droom om te emigreren naar Noorwegen. Regelmatig verschijnen er bespaartips en lijstjes hoe met geld om te gaan op haar blog. Reuze handig, makkelijk en vooral ook heel leuk geschreven. Deze week besloot ik haar een mailtje te sturen met mijn dagelijkse besparingen.
Besparen is niet het juiste woord in mijn geval, eigenlijk heb ik een knopje in mijn hoofd omgezet van consumeren naar creëren. Creëren moet je dan zien in de breedste zin van het woord, van een maaltijd, kleding, cadeautjes, huisraad, een warm huis, fijne thuissfeer etc. Het grappige is dat de basisingredienten die hiervoor nodig zijn vaak al gewoon om ons heen zijn. Je moet er alleen oog voor krijgen en je zult nog verbaasd zijn hoeveel mensen willen ruilen, delen of wat er langs de weg voor het oprapen ligt (al dan niet achtergelaten).
Soms ligt wat je nodig hebt gewoon voor het oprapen langs de weg.
De natuur heeft genoeg te bieden, ieder seizoen heeft zijn foerageer mogelijkheden
Ga eens op zoek in het buitengebied naar al wat overblijft.
Restafval uit de biowinkel die niet meer verkocht kan worden, maar wel gegeten.
Verleg je grenzen, struin het net af naar info en leer meer over het gebruik van materialen om je heen.
Doe het zelven, jong geleerd is oud gedaan en denk niet 'dat kan ik niet'.
Leer je eigen boontjes doppen.
en vergeet vooral niet te genieten van al die gewone dagelijkse bezigheden
Een consuminderaar of bespaarder ben ik niet. Als er dan toch spullen aangeschaft moeten worden dan gebeurt dit zoveel mogelijk lokaal en handgemaakt van Europese bodem. Dat als ik iets aanschaf het natuurlijke producten zijn, gemaakt tegen een eerlijk loon. Ik zou zelf ook geen honger willen lijden of dat mijn kinderen moeten gaan werken als ze 6 jaar zijn, omdat iemand anders op de wereld een goedkoop truitje, design bank of goedkope spercieboontjes met kerst wil.
Natuurlijk gaat dit omschakelproces in huize HollandseKlei in kleine stapjes en met vallen en opstaan, want jeetje wat groeien die kinderen hard uit hun spullen, daar brei, naai en tweedehands ik soms niet tegenop en wat staat er toch weer veel op de sint-lijstjes..
Voor mijn gevoel is de balans volledig doorgeslagen naar geld verdienen, consumeren en het uitbesteden van dagelijkse werkzaamheden , in plaats van zorgen voor elkaar en creeren. Nu roep ik niet dat iedereen zijn betaalde baan in de wilgen moet hangen, want de vaste lasten zullen toch gewoon in euro's moeten worden betaald. Maar zinnetjes als "ja maar het is veel goedkoper om daar en daar te kopen in plaats van ..... als je de materialen rekent en de tijd die je investeert........blablabla."
Mijn tijd is geen geld, mijn tijd is een ruimte die ik (grotendeels) zelf invul. Geen tijd bestaat niet, prioriteit wel en die bepaal ik uiteindelijk zelf!
Mijn blog is een kijkje in mijn leven met de door mij gekozen prioriteiten. Gewoon omdat ik het leuk vind om ervaringen in woord en beeld te delen net zoals vele anderen hier in blogland en ieder op zijn eigen manier.
Besparen is niet het juiste woord in mijn geval, eigenlijk heb ik een knopje in mijn hoofd omgezet van consumeren naar creëren. Creëren moet je dan zien in de breedste zin van het woord, van een maaltijd, kleding, cadeautjes, huisraad, een warm huis, fijne thuissfeer etc. Het grappige is dat de basisingredienten die hiervoor nodig zijn vaak al gewoon om ons heen zijn. Je moet er alleen oog voor krijgen en je zult nog verbaasd zijn hoeveel mensen willen ruilen, delen of wat er langs de weg voor het oprapen ligt (al dan niet achtergelaten).
Soms ligt wat je nodig hebt gewoon voor het oprapen langs de weg.
De natuur heeft genoeg te bieden, ieder seizoen heeft zijn foerageer mogelijkheden
Ga eens op zoek in het buitengebied naar al wat overblijft.
Restafval uit de biowinkel die niet meer verkocht kan worden, maar wel gegeten.
Verleg je grenzen, struin het net af naar info en leer meer over het gebruik van materialen om je heen.
Doe het zelven, jong geleerd is oud gedaan en denk niet 'dat kan ik niet'.
Leer je eigen boontjes doppen.
en vergeet vooral niet te genieten van al die gewone dagelijkse bezigheden
Een consuminderaar of bespaarder ben ik niet. Als er dan toch spullen aangeschaft moeten worden dan gebeurt dit zoveel mogelijk lokaal en handgemaakt van Europese bodem. Dat als ik iets aanschaf het natuurlijke producten zijn, gemaakt tegen een eerlijk loon. Ik zou zelf ook geen honger willen lijden of dat mijn kinderen moeten gaan werken als ze 6 jaar zijn, omdat iemand anders op de wereld een goedkoop truitje, design bank of goedkope spercieboontjes met kerst wil.
Natuurlijk gaat dit omschakelproces in huize HollandseKlei in kleine stapjes en met vallen en opstaan, want jeetje wat groeien die kinderen hard uit hun spullen, daar brei, naai en tweedehands ik soms niet tegenop en wat staat er toch weer veel op de sint-lijstjes..
Voor mijn gevoel is de balans volledig doorgeslagen naar geld verdienen, consumeren en het uitbesteden van dagelijkse werkzaamheden , in plaats van zorgen voor elkaar en creeren. Nu roep ik niet dat iedereen zijn betaalde baan in de wilgen moet hangen, want de vaste lasten zullen toch gewoon in euro's moeten worden betaald. Maar zinnetjes als "ja maar het is veel goedkoper om daar en daar te kopen in plaats van ..... als je de materialen rekent en de tijd die je investeert........blablabla."
Mijn tijd is geen geld, mijn tijd is een ruimte die ik (grotendeels) zelf invul. Geen tijd bestaat niet, prioriteit wel en die bepaal ik uiteindelijk zelf!
Mijn blog is een kijkje in mijn leven met de door mij gekozen prioriteiten. Gewoon omdat ik het leuk vind om ervaringen in woord en beeld te delen net zoals vele anderen hier in blogland en ieder op zijn eigen manier.
woensdag 9 november 2011
Handgemaakt
Een nieuw wandje met liefde gemaakt door mijn mannen (voornamelijk door de grootste man dan) en een nieuwe shrug gebreid door Pien . Er gaat niets boven handgemaakt. Fijn!
dinsdag 8 november 2011
Over slofjes, muurtje bouwen en onderzetters
Oma E. breide deze schattige slofjes voor nieuwe spruit en de mannen bouwden een muurtje voor een nieuwe slaapkamer.
Er moet nog her en der geschilderd worden, met meubels gesleept, kleding worden overgeladen, oude administratie weggegooid en wat stroom worden aangelegd en dan heeft iedereen weer een eigen plekje.
Alle restjes en sloophout worden natuurlijk weer voor nieuwe projecten gebruikt. We waren net toe aan nieuwe pannenonderzetters.
dinsdag 1 november 2011
Breibloggen
Jippie, het lukt me! Breien en lezen tegelijk.
Nog zoveel te doen/ maken, nog zoveel te lezen/leren op het net. Nu kan het een beetje samen zonder al te veel achter te raken met de rest van mijn werk.
Nog zoveel te doen/ maken, nog zoveel te lezen/leren op het net. Nu kan het een beetje samen zonder al te veel achter te raken met de rest van mijn werk.
Terwijl ik heel slecht ben in dingen tegelijk doen (of hoe heet dat ook alweer, multitasken?).
Wat een dag!
Abonneren op:
Posts (Atom)