Paaskonijntjes

Of we konijnen wilden, vroeg een moeder op het schoolplein. Nu had ik een aantal jaren geleden aan manlief beloofd om geen zieke, verwaarloosde en stokoude dieren meer mee naar huis te nemen. Over jonge, vitale dieren is nooit een woord gezegd dus ik antwoorde volmondig JA. Je kunt mij (en de jongens) namelijk niet blijer maken dan met een nieuwe aanwinst voor onze mini veestapel. En zo kwamen we vrijdagmiddag thuis met twee schattige konijntjes in een kartonnen doos.



Wat zijn de jongens er gek mee en manlief (stiekum) ook.
Beter kon ons paasweekend niet beginnen.
Vrolijk pasen allemaal!



ps. hierbij beloof ik plechtig dat ze niet in de pan zullen eindigen, hoewel ik altijd al droom van zelfgemaakte mocassins met een rand konijnenbont (bijna schaam, schaam).