Koopjes, reclame, aanbiedingen en ander koopgedrag

De buurvrouw belde en vroeg of ik de aanbieding van winkelketen X had gezien. Niet alleen product A tegen een bodemprijs, maar ook nog eens een (tweede) gratis kaartje voor binnenspeelparadijs Y. Kunnen we samen met onze kids nog in de vakantie een dagje uit. Zullen we meteen afspreken voor de vrijmarkt in 'grote stad dichtbij', kunnen we speelgoed, kleding en snuisterijen scoren voor heel weinig.

Na het telefoongesprek bedacht ik me dat we eigenlijk nooit naar winkelketen X gaan en lusten we product A eigenlijk wel? Door het raam zie ik de jongens papieren pijltjes schieten met een boom als doelwit. Hebben we eigenlijk wel zin in een dagje binnen?
Hoe zit het met de vrijmarkt, hebben we echt wat nodig? De zolder, boekenkasten en kasten zitten proppie vol. Wil ik niet gewoon lekker met mijn kinderen naar de spelletjes in het dorp en  daarna wat rommelen in de tuin?

Hoe vaak laten wij ons niet verleiden door reclames en aanbiedingen die het gevoel geven dat we 'goed' bezig zijn en geld besparen door meer te kopen. Hoe zit het met de tijd en energie die we spenderen op weg naar en in de winkels, het opruimen van al het gekochte het onderhoud en vervolgens het kwijt worden van het afval. Als we die tijd en energie eens zouden gebruiken om te creeren in plaats van te consumeren?

Ik denk dat het tijd wordt voor een nee/nee sticker op mijn brievenbus. Waar is eigenlijk dat foldertje waar buurvrouw het over had? Net als ik met mijn hoofd in de papiercontainer hang komt zoonlief aanrennen, of ik nog een glimmend krantje kan pakken, net zo een als uit de brievenbus, daar kun je zo goed pijlen van maken voor de blaaspijp.

Is het foldertje toch nog ergens goed voor. Eind goed al goed.