Zo kan het ook

ons schuurtje gezien vanaf het einde van de wei

Bij onze boerderij hoort een schuur. Een grote schuur. Een hele grote schuur. Een schuur van 400m2. Grappig detail is dat we afgelopen winter onze spullen niet binnen konden zetten omdat de schuur vol stond met meuk van de vorige eigenaar. Over dit rare feit een andere keer meer. Nu wil ik het graag hebben over die geweldige grote (hadden jullie al door dat de schuur  immens is ;-) ) schuur.

Ongeveer 100 jaar geleden gebouwd met hout achter uit het bos. Gemaakt met de hand en dan ook echt met de handjes, zonder electrische apparatuur. Hele boomstammen vind je terug in het geraamte  en geen plank is er precies recht. 
Het dak moet echt een hele klus zijn geweest. Met de hand gehakte pannen van leisteen. Die stenen kwamen hier 10 km verderop vandaan, uit de leisteengroeve. De spijkers die zijn gebruikt om de leien vast te zetten kwamen bij de spijkersmederij, 15 km verderop, vandaan. Bizar voor huidige begrippen, waar vrachtwagens bouwmaterialen leveren, weet ik veel waar vandaan. Om het nog maar eens niet te hebben over de tijd en lichamelijke arbeid die er bij kwam kijken. Daar kunnen wij ons toch niet echt meer een voorstelling van maken, toch?

Helaas, wat voor een noeste arbeid er ook ooit is ingestopt, de hele boerderij is de afgelopen 15 jaar verwaarloosd. De leien zijn los gaan zitten, er kwam water naar binnen dat niet weg kon en her en der is de boel gaan rotten. Eeuwig zonde.

Volgens de leien experts moet het hele dak vervangen. Alle leien moeten eraf

Gelukkig is de schuur nog niet helemaal verloren, maar het is wel echt tijd om de boel op te knappen. Nu kunnen de man en ik heel veel qua 'zelf doen' , maar nokbalken vervangen, verzakkingen opkrikken en 450 m2 dakplaat leggen is zelfs voor ons een beetje veel van het goede.

Na wat rondvragen en bellen vonden we een plaatselijk bouwbedrijf dat ons ging helpen. Helpen? Jaaaaa, we doen natuurlijk zoveel mogelijk zelf ;-)
Het weghalen van de leien is echt heel veel werk. Elke lei zit met spijkers vast op het dak en moet dus 1 voor 1 weggehaald worden. Een simpele klus, maar tijdrovend. Echt iets voor onze familie (de kinderen zagen dit anders, maar met wat lichte dwang...). 

In de zomer vakantie haalden we een deel van de leien van het dak.

Nog een deel van de leien ging er twee weken geleden af.

Glijbaan voor de leien

Als je goed kijkt zie je hoeveel spijkers er achter blijven.

Na 100 jaar wil er wel een mosje groeien.

Nog een mosje, omdat ik ze zo mooi vind.

Als de leien er af zijn, zitten de man en ik nog een dagje gezellig op het dak. Spijkers weg halen.

Zucht, kreun, steun. Wat een klus voor onze weke lichamen
Uiteindelijk haalden we ongeveer 1/3 van het dak en dichte de man een aantal gaten in het dak. Eerst gaat het slechtste deel eraf,voordat de winter begint. De rest komt volgend jaar. De leien komen niet terug op het dak. Het kost namelijk maanden om het dak weer te leggen. Geen optie voor ons. Er komt zwarte golfplaat voor terug.

Onder de platen ligt een waterdichte laag met daarop rachelhout.

Er staan heel wat oude schuren in de buurt. Veel zijn niet meer nodig omdat er nog maar weinig keuterboeren zijn en niet iedereeen  het geld heeftom een schuur te onderhouden.

Vaak blijft er niet veel meer over dan een ruine.

Ingestorte schuur aan onze weg.

Opknappen, de tijd zijn werk laten doen of.....

Afgelopen vrijdag was het opeens een drukte van belang bij een oude schuur schuin tegenover ons. Er werden leien van het dak gehaald, spullen naar buiten gesleept. Gaan ze die opknappen?

Schuur schuin tegenover ons

Zaterdagochtend, terwijl ik buiten aan het werk was, hoorde ik wel een heel vreemd geluid. Vuur!?

Dag schuur

Ja, zo kan het ook.

Eindresultaat

De fundering . Fier rechtop.