Lekker bezig

Knutselen is niet besteed aan mijn mannen. Bouwen dat willen ze. Niet met lego of van die houten latjes. De heren (en dametje)willen het echte werk. Nederzettingen bouwen is helemaal in, compleet met kampvuur en proviand.

Prachtig natuurlijk. Waar lees je niet dat kinderen meer buiten moeten spelen, ontdekken, creatief in de weer moeten zijn, fantasie de vrije loop laten, bladiebla. Een paar dagen of soms zelfs een paar weken is hun nederzetting het je van het. Hele fantasie levens worden er nagespeeld inclusief jachtpartijen. Totdat er ergens een betere plek wordt gevonden en er een nieuwe nederzetting wordt gesticht. Het oude blijft achter en verandert langzaam in een hoopje rommel. Een hoopje rommel, die als je niet oppast in het voorjaar in je grasmaaier eindigt. Of erger nog , de nederzetting wordt een heuse ruine en overwoekert door moedertje natuur. In het donker mijn dierenrondje doen is dan ook niet geheel zonder risico. Voor je het weet zie je een overblijfsel over het hoofd en beland je geheel onverwachts languit. Meestal in de bagger. Zucht!

Daarom vandaag een opruim rondje over het erf. De jongens helpen, onder lichte dwang. Ik moet ze vooral niet uit het oog verliezen. Voor je het weet zijn ze met de rommel weer ergens een nieuwe nederzetting aan het stichten. Zo blijven we lekker bezig zullen we maar zeggen.

Bezet

Het beste plekje is meestal bezet.

Overstappen en vlaggetjes gekte

Een tijdje verschenen er geen berichtjes van mij op het WWW. Vanaf half november, Sint Maarten om precies te zijn, tot begin februari zijn een beetje gekke maanden voor ons gezin. Feestjes, heel veel feestjes. Ik en de kinderen verjaren in deze tijd, de feestdagen, verjaardagen van familie die ver weg wonen en dan natuurlijk nog het dagelijkse huishouden, de voetbal, mini boerderie en de nodige griepjes. De dagen zijn zo gevuld. Daarbij kwam ook nog dat we overstapten van internet provider. Hoe moeilijk kan dat zijn? Om jullie een flauw welles-nietes verhaal te besparen, hier de verkorte versie; bijna de hele maand januari geen internet. Heel onhandig, aangezien er tegenwoordig gecommuniceerd wordt via dit medium over school, sportclub of weet ik veel wat. Gelukkig zit er ook een pluspunt aan het verhaal. Wat een rust en wat een leegte! Mijn naaimachine kwam tevoorschijn, er werd een elle lange vlaggetjeslijn geproduceerd, hier en daar geklust, boeken gelezen, handige dingetjes gefreubeld en heel veel gestaard naar het vuur.

Eerlijk is eerlijk, fijn om weer overal rond te kunnen neuzen en op de hoogte te zijn van school en sportclub zaken. Bereid jullie maar voor op talloze klus, freubel en houtkachel stukjes. Ik heb een hele voorraad.

Help mijn tuin verzuipt!

Ik wil, ik wil, ik wil........ Ik wil weer aan het werk in mijn tuin. Al een paar keer ging ik met goede moed aan de slag. Helaas eindigde het elke keer in een klei/modder/laars-blijf-niet-vast-zitten-in-de-prut gevecht. De boeren in de buurt praten ook niet anders, wat is het land nat, volgezogen, verzadigd. Eerst was er nog goede hoop op vrieskou. Helpt altijd om je landje droog te krijgen. Ik wacht nog steeds.......

Gelukkig heb ik vrienden die weten hoe ze me blij kunnen maken en kreeg ik als verjaarscadeau een lading houtsnippers. Nu kunnen we in ieder geval weer de was op hangen zonder al te veel bagger te verplaatsen.

Zien jullie mij al helemaal heppiedepeppie staan met mijn wasje iedere ochtend? (ook met dank aan mijn werkmannen en vrouwtje)