Pagina's

dinsdag 15 november 2016

Oeps, Zweedse vaderdag

Afgelopen zondag was het vaderdag in Zweden. Daar kwamen we halverwege de dag achter, oeps.
Lief had iets op school gemaakt, dat werd gauw onder bed vandaag gevist. Chocolade, dat er toevallig was, ingepakt door de jongens. De lunch werd een uitgesteld Vaderdag ontbijtje en de knuffels waren er niet minder om.

Normaal ben ik niet zo van de vaderdagviering, maar ik vind het dit jaar wel het vermelden waard. (nou ja, bijna vergeten dus......)
De man die eigenlijk op een flatje in Amsterdam wilde wonen met een zeilboot ergens in een haven. Zeker geen 3 kinderen had verwacht in zijn leven en ooit 'met klompen in de klei staan' als zijn ergste nachtmerrie omschreef. De man die dit jaar zijn geliefde scheepswerf in het Amsterdamse achterliet om opnieuw te beginnen in Zweden. Dat is wel even een momentje waard.


Helaas verliep de verdere zondag niet als een vlekkeloze ode aan papa. De kinderen zaten elkaar de hele dag in de haren. Lief brulde om vanalles en nog wat, gevalletje verwend prinsesje. Pogingen tot leuke slee ritjes mochten niet baten. Te koud, te nat, te veel berg op lopen. Het potje monopoly met popcorn was meer een slagveld. Soms loopt een dag niet. Maar juist dan, als het echt niet loopt, is het zo fijn om samen ouder te zijn. Samen door dik en dun.  Je kijkt elkaar eens aan, lacht om de zoveelste huilbui of vechtpartij en verzekert elkaar dat het morgen vast weer beter gaat. Zo niet, zoeken ze het lekker zelf uit en gaan jij en ik bier drinken in de kroeg ;-). Dat wordt trouwens toch wel weer eens een keer tijd.

Kortom, lieve Flip, wat is het fijn dat jij de papa van mijn kinderen bent. Volgend jaar gaan we gewoon weer in de herkansing met dat vaderdag gedoe. Zet dat maar vast in je agenda.

Note;  Ja, wij kunnen naast de kinderen elkaar ook weleens achter het behang plakken. Ik weet, behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.

7 opmerkingen:

  1. Gelukkig heb je er nog een mouw aan weten te passen! En is het niet overal zo dat er in haren gevlogen word juist op dit soort momenten?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heb je dat mooi onder woorden gebracht! Ja, ik snap helemaal waarom je dan toch even stil wilt staan bij Vaderdag.

    Zelf heb ik nooit een kinderwens gehad en die heb ik nog steeds niet, maar dat gevoel van bondgenootschap herken ik wel. Als we onze neefjes te logeren hebben, er een leuke dag van hebben gemaakt, en het gelukt is om ze eeeeindelijk in bed te krijgen, dan kunnen we ook samen zo'n High FIve-moment hebben, van: 'we hebben het toch maar weer geflikt'. Want hoe lief ze ook zijn, aan het eind van zo'n dag zijn we best afgepeigerd.
    En dan heb ik diep respect voor al die ouders die elke dag die klus weer klaren!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een lieve post. En wat een lieve man heb je, dat hij voor Zweden heeft gekozen.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauw wat een mooie ode, ik smelt ;-) Lief!!!

    BeantwoordenVerwijderen