Grootst

Vanochtend, op de ontbijttafel, vond ik dit speeltje van de man (geleend voor een dagje). Er schijnt 

nog een grotere versie te zijn. Even ter vergelijking, onze eigen kettingzaag heeft een blad dat de helft is van onderstaande zaag.

 Even proberen voordat we naar school gaan. Pfff zwaar!

 Toen ik terug kwam van school lag de eerste grote boom al in mootjes. Kan buurmanboer de berm weer lekker kort houden. Een bloemenberm (brandnetel) met een picknickboom, dat is toch ook niks, zeg nou zelf. De buurt ook weer blij.

De man weer blij met een dagje buitenspelen ipv als een kromme komkommer achter een beeldscherm te zitten. Ik zeg het je, echt mannen speelgoed (dames die ook zagen graag reageren).

 

De kippetjes blij met nieuw zaagsel voor hun hok.

en ik tenslotte ook maar blij omdat iedereen weer zo blij is.

Toch nog pesto en de nieuwste mode

Zit ik de ene dag nog te grienen dat zelfgemaakte pesto er niet in zit, prijs ik mijzelf vandaag gelukkig omdat er toch pesto is. Wat kan een mens toch vastgeroest zitten. In mijn geheugen staat geschreven ,pesto maak je van basilicum of desnoods van rucolla. ( Hondsdraff pesto maakte ik ook ooit, niet te eten, jak! ). 
Al werkende in de groentetuin viel mijn oog op de woekerende oost-indische kers. Wat een mooie plant en lekker. Lekker dat is het..... voor in de pesto misschien?

De pesto is gemaakt, geproefd en goedgekeurd.

Zo is maar weer bewezen dat werken in de tuin de geest verruimt.

Tot slot nog de nieuwste mode voor in de tuin.

Gewoon, omdat ik daar ook zo blij van word.

Een jaartje zonder

Stoofpeertjes gekookt in een laagje water met veel vlierbessensap, kaneel, stukje citroen met kruidnagel en een scheutje agavesiroop. De kinderen doen er een moord voor.  Zelf hebben we geen boom, maar meestal krijgen we emmers vol. Gisteren kwam er weer een lading. Tot mijn grote schrik zag ik dat ik aan mijn laatste fles vlierbessensap bezig ben. Help, vergeten te maken dit jaar!! Sommige periodes kunnen zo hectisch zijn dat bepaalde oogst momenten er bij in schieten. Gelukkig zitten er al twee porties in de vriezer voor de kerst (traditioneel toetje voor kerst in huize Hollandse Klei). Snel scan ik mijn kruiden. Wat is er nog meer vergeten of te weinig?  Geen kleefkruid, te weinig brandnetel, geen pesto gemaakt, geel dille, geen courgette in het zuur en zo is er vast nog meer. Beetje moeilijk doen noemt de man dat dan. Er zijn toch gewoon winkels? Nee, dat doen we niet meer...... dan maar een jaartje zonder.

(Ik snak nu al naar zelf gemaakte basilicum pesto......... 
Mijn kinderen zijn nog  geen pubers dus het is allemaal wat makkelijker uitvoerbaar)

Revolutie

Kijk, daar zoek ik nu al jaren naar, hoe te boeren (tuinieren) door bijna niets te doen.
Het kan echt volgens meneer Fukuoka, gewoon alles op zijn natuurlijke manier laten groeien. Niet meer snoeien, geen bodem meer omspitten, geen extra voeding meer geven, geen onkruid wieden en geen gebruik van chemische middelen. 
Terwijl ik het boek lees word ik steeds enthousiaster; inderdaad, natuurlijk en  heel logisch allemaal,waarom denken zo weinig mensen hierover na? Een nieuwe revolutie zul je denken. Revolutie, ja! Nieuw, nee! Het boek is geschreven in 1975, mijn geboortejaar. Als dat geen hint is dan weet ik het ook niet meer.

Het boek 'Natural way of farming' van Masanubo Fukuoka staat nu met stip bovenaan op mijn verlanglijstje. Het is een uitwerking/ how-to van de  one straw revelution. Kan gewoon niet wachten om er in te duiken. 

Hoera 100 jaar! / zelf glasverf maken

Vorige week was het zover, oma-oma werd 100 jaar! Dat moest natuurlijk groots gevierd.
Maar ja, wat geef je nu iemand van 100 jaar cadeau?  Oma-oma gaf zelf al aan dat ze liever geld voor een goed doel wilde ipv cadeautjes. Dat deden we dus netjes, maar om nu met lege handen te komen voelde ook een beetje raar.  Dan maar iets zelf knutselen. Leuk voor oma-oma en zijn de kinderen ook nog lekker bezig. Het was tenslotte herfstvakantie en je moet dan wat.

Ooit zag ik op TV hoe je zelf glasverf kan maken. Heel simpel eigenlijk. Je mengt acrylverf met hobbylijm, half om half, en je kunt beginnen.  De verf kun je aan de lucht laten drogen of  als het sneller moet in een paar minuten in een oven van ongeveer 100 graden.
Voor oma-oma maakten we lichtjes van oude glazen potjes met de tekst 'Hoera 100 jaar'. Aangezien er in het bejaardentehuis geen echte kaarsjes mogen branden kochten we ook nog van die nep waxinelichtjes met batterijtje. Het cadeautje viel in goede aarde en oma-oma kan voorlopig niet vergeten dat ze 100 is geworden.

Grappig verhaal is dat ze haar jongste achterkleinkind , ons Madeliefje, wel herkent en vervolgens aan de man vraagt : "Wie was jij ook alweer?"  . Ja, want 100 worden valt nog niet mee, een geheugensteuntje mag je dan best gebruiken.

De buit is binnen

De bij elkaar gescharrelde buit op het land van buurman boer

De hier ga je meerdere keren van zweten buit

De levensgevaarlijk te plukken buit

De bijna elke dag buit. Man, wat doet die snijbiet het altijd goed in onze tuin.

De ik ben zielig, want mislukt dus gekregen buit 

De  wonderschone buit

We zijn er blij mee buit

De klassieke buit 

De allereerste eigen kweeperen buit, lekker, lekker

Nootjes en haarverf (van de schillen) buit

Knutsel buit

En natuurlijk de extra buit.........

Wat in het vat zit verzuurt niet

Even weg geweest. Opladen, nadenken, vakantie vieren en een nieuwe koers bepalen. Gelukkig is het nu weer tijd voor vol vooruit.
Wat in het vat zit verzuurt niet, zegt mijn moeder altijd. Bereid jullie maar vast voor op een waslijst van projecten (al dan niet succesvol afgerond).

Snappen jullie hem? Vat, verzuurt, reuze witte kool?