Lekker bezig zijn, wachten.

Moeten jullie ook zo vaak wachten? Eerder kon ik daar horren dol van worden. Wachten bij school, voetbal, zwemles, tandarts, vul de lijst zelf maar aan. Zo nu en dan kreeg ik het gevoel dat een groot gedeelte van mijn leven uit wachten bestond. Soms zakte de moed me in de schoenen als ik nadacht hoeveel ik in die week nog zou moeten wachten overal. Allemaal perceptie, zei de man op een dag na mijn dagelijkse klaagzang. Ja dag! Hij had makkelijk praten of niet? Weet je wat, hij had gelijk. Ik moest het gewoon anders aanpakken. Wachten wordt mijn nieuwe me-time. Wat ik in de nieuwe  me-time ging doen, daar hoefde ik niet lang over na te denken. Breien, haken, maken en niet te vergeten lezen hoe dat allemaal moest.

In de praktijk liep het allemaal niet altijd even soepel. Meestal waren er kinderen mee op sleeptouw waar ik op moest letten.In het begin belande mijn werkje ook nog onder in mijn tas waar het vervolgens vaker wel dan niet in de knoop weer uit kwam.
Totdat... rapapa... er een einde kwam aan bovenstaande probleempjes door mijn schort. Schort? Zo simpel kan een oplossing zijn.

Je stopt je werkstuk in je schort die je vervolgens in je tas stopt. Wil je aan je project werken pak je het schortje en doe je hem om. Dit kan er soms een beetje gek uitzien, vooral over een jas, maar lekker belangrijk. In mijn me-time bepaal ik de regels. Ben je net lekker bezig, moet je opeens opstaan om achter een kind aan te rennen oid. Geen probleem, geen vallende naalden of werkjes die snel in een tas moeten worden gepropt. Je steekt alles in je schort waar de wol ook is en kunt direct een sprintje trekken. Ik verdien een medaille!

Het schortje.

Even showen. Niet vertellen tegen mijn kinderen dat ik met mijn laarzen door het huis liep.

Veel wachten is dus lekker veel maken. Heel belangrijk, vooral nu. Het is de bedoeling om iedereen een zelf gemaakt kerstcadeautje te geven. Raakt de kelder ook wat leger (lees: hobby zooi. ).

Neem nu, als voorbeeld. Doe ik mijn stinkende best om Zweeds te leren en ijverig mijn lessen te maken....... moet ik wachten op de juf. De juf moet mijn les 5,op afstand, goed keuren zodat les 6 wordt vrij gegeven. Dames en heren, ik wacht al 3 uur lang............ achter mijn computertje tot ze tijd heeft. Serieus. Geïrriteerd? Nee. Yes, me-time! Met als resultaat een kerstcadeautje voor ons Miepie die van haarfrutsels houdt. We zijn weer lekker bezig.

Wol en speldjes hadden we nog. Een haarband met bloemetjes lijkt me ook nog leuk om te maken.

Even demonstreren.

Wil je ook leuke haarspeldjes maken? Kijk dan bij handwerkles voor een video om bloemetjes te haken. Of hier voor een madeliefjes patroon. Die mag zeker niet ontbreken voor ons eigen Miepje. 

Nu nog wachten op meer wachttijd!(?).