Ik wil jullie toch even deelgenoot maken van mijn geslaagde experiment. Al een poos ben ik aan het experimenteren om een deodorant te maken zonder toevoegingen van chemische middeltjes, die niet te duur is, maar die wel echt werkt. Allerlei kruidenaftreksels heb ik al gemaakt en geprobeerd. De meesten gaven op korte termijn resultaat, maar als het erop aankwam vond ik het toch niet goed genoeg. Begrijp me niet verkeerd, er is niets mis met een beetje zweetlucht als er hard gewerkt word, maar toch voel ik me niet happy als ik in de boerderijwinkel help en er hangt een werklucht van met kratten groenten en zakken aardappels slepen om mij heen.
Vorige week maakte ik een deodorant van cocosolie, natriumbicarbonaat en maizena. Dit weekend was de vuurdoop, want de woonkeuken moest leeggehaald en er was geen water voor douchen beschikbaar. Tot mijn grote verbazing bleek ik zondagavond nog steeds zweetlucht vrij. Iedereen die het maar wilde horen kreeg mijn overwinning voorgeschoteld en moest even ruiken (niet iedereen wilde). Ook manlief gaf toe dat het werkte. Kijk nu zeg ik echt: missie geslaagd!
Voor wie ook een poging wil wagen volgt hier het recept.
Voeg de volgende ingredienten bij elkaar
- 3 grote lepels cocosolie
- 2 lepels natriumbicarbonaat (aka baking soda, zuiveringszout)
- 1 lepel maizena
- naar wens een paar druppels geurende olie
De verhoudingen komen niet zo nauw. Als de substantie te droog wordt voeg je gewoon cocosolie toe en als te papperig natriumbicarbonaat of maizena. Hou wel in je achterhoofd dat de natriumbicarbonaat de geurvreter is, de cocosolie de zachte overbrenger en de maizena een hulpbindmiddel. Teveel natriumbicarbonaat kan bij sommige mensen irritatie geven.
De deo kun je buiten de koelkast bewaren. In de zomer is denk ik wel wel een koel plekje nodig, maar dat moet ik nog ondervinden.
Natriumbicarbonaat is in de natuurvoedingswinkels, reformhuizen, Toko's, grote DA drogisten en via internet te krijgen.
De cocosolie is eigenlijk een soort cocosvet die vloeibaar wordt bij ongeveer 25 C. Er zijn twee varianten, een die naar cocos ruikt en een geurloze. Beide kunnen gebruikt worden. Ikzelf gebruik beide ook om te bakken en braden. Niet alleen omdat ik de cocos geurende versie lekker vind, maar ook omdat het een super gezond vet is. Tijdens verhitting veranderen de vetstructuren niet waardoor alle gezonde eigenschappen behouden blijven. Op internet is hier veel over te vinden, maar ikzelf geef liever als referentie het boek 'Nourishing traditions' van Sally Fallon. De cocosolie is te krijgen bij natuurvoedingswinkels, reformhuizen, grote DA drogisten en via internet.
Omdat manlief niet graag naar cocos geurt gebruik ik voor hem de geurloze versie met twee druppels ceder olie.
Wel blijft natuurlijk jammer dat de cocos niet in Nederland aan de bomen hangt. Voorlopig ben ik hier tevreden mee totdat er natuurlijk weer een nieuw experiment op mijn pad komt.
Let trouwens niet op de kwaliteit van de foto's. Ik kan mijn kleine roze fototoestelletje nergens meer vinden en heb vervolgens het mobieltje van manlief gebruikt. Daar ben ik niet zo handig mee.
Naar aanleiding van jullie reacties over de rozenblaadjes heb ik nu rozenolijfolie, rozenwodka en rozenappelazijn in de maak. Ga uitproberen welke het beste door de deodorant kan zodat ik heerlijk naar roosjes zal ruiken. Bedankt voor jullie tips!