Vertrouwen

Een huis verkopen op afstand is niet handig. Als je de deur achter je dicht trekt, betekent het niet dat het schoon blijft binnen. Spinnen trekken zich niets aan van het feit of er wel of geen bewoners zijn. Hetzelfde geldt voor stof. Ook de tuin van meer dan 3000 m2 groeide gewoon door na het maken van de mooie plaatjes voor de verkoopbrochure. De makelaar kan natuurlijk een leuke rondleiding geven, maar als het pad op een gegeven moment bijna onbegaanbaar is door de wildgroei...oei, oei. Kijken, kijken, maar niet kopen.

Begin juli lade ik de kinderen in de auto en reed naar Nederland voor een mega tuin onderhoudsbeurt. De man volgde een week later en ploeterde nog even vrolijk mee. Tijdens het werken in de tuin moest ik elke keer aan de boeken van Laura Ingalls Wilder denken en dan met name aan het boek  'Het kleine huis op de prairie'. Op een gegeven moment besluit pa Ingalls dat de familie verder naar het noorden gaat. Hij geeft hun koe en zijn kalf aan de buurman, de familie neemt afscheid van vrienden, ze eten hun pootaardappels op die ze toch niet gaan poten dat jaar, pakken hun spullen in en maken de huifkar klaar. De volgende dag wordt de wagen geladen, iedereen nog even fris geboend, paarden ingespannen, deur dicht en klaar. Op naar het noorden, zonder te weten waar ze precies zouden eindigen, maar met alle kennis, kunde en zelfvertrouwen op zak om een nieuw bestaan op te bouwen waar dan ook.

Ik zal maar even geen opsomming maken wat een gemiddeld Nederlands gezin moet doorstaan om naar een andere plek te kunnen verkassen.   Dat moet natuurlijk allemaal gepland en geregeld, tot in de puntjes, want je post zal maar eens niet op het juiste adres aankomen ;-) . We zijn zo afhankelijk van zo veel instanties voor onze dagelijkse behoeftes. Ik dacht dat het nog wel mee viel voor ons, maar werd weer even fijn op de feiten gedrukt door de lange lijst van te regelen dingen. 

Na twee weken ploeteren in de tuin in Nederland reden we weer terug naar Zweden met twee auto's om ons klaar te maken voor de verhuizing van Glava naar Oskarshamn. Onderweg kregen we een telefoontje van de makelaar dat er een serieus bod was gedaan op ons huis. Fijn!!! Was het ploeteren in de vakantie toch niet voor niets geweest.

De verhuizing van Glava naar Oskarshamn verliep gladjes. We huurden een vrachtwagen, propte die en de boot vol met onze spullen  en reden naar Oskarshamn. Ik hou van in vrachtwagentje rijden <3

Het huis in Nederland leeghalen was wel even andere koek. Hoewel we al twee jaar lang flink aan het opruimen waren , is het toch een heel gedoe om een huis, erf en twee schuurtjes helemaal leeg te krijgen.  Met hulp van wat lieve buren, vrienden en familie is het gelukt. Vorige week vrijdag was de overdracht. Nu is het hoofdstuk 'huis in Nederland' afgesloten. Het is klaar, af. Weer een stap verder in ons Zweden avontuur. Er staan centjes op de bank. We zijn blij dat we van de dubbele lasten af zijn, zowel financieel als zorgen voor. 

En nu? Nu zijn we klaar voor de volgende stap. Op zoek naar een plek voor ons zelf waar we een nieuw bestaan op kunnen bouwen. Dat dat ons gaat lukken, daar heb ik alle vertrouwen in.